Zaterdag
Na een lange nachtrust hebben Lotte, Caroline, Maureen en ik de overschot van het eten klaargemaakt en samen opgegeten. Het was een gezellig en spontaan etentje. Nadien heb ik voor school gewerkt. 's Avonds zijn we met alle studenten gaan eten in Angelo's, een goed restaurant waar je goedkoop kan eten. Met een volle maag gingen we uit. Eerst wilden we naar Havana club, maar omdat we geen hakken droegen en niet allemaal een kleed/rokje droegen, mochten we niet naar binnen. Dan zijn we maar naar een ander café gegaan, maar omdat er nog niet genoeg volk was, zijn we iets gaan drinken. Daarna zijn we terug naar 'Gondwana' gegaan. We zijn niet zo lang gebleven, omdat er enkelen naar huis wilden (wat ik wel jammer vond). Zondag Zondag zijn we naar het strand geweest. Lekker een dagje niets doen deed deugd! Alleen jammer dat er veel wind was, waardoor het zand alle kanten uitging en redelijk hard aankwam. Doordat ik me ingesmeerd had, plakte al het zand aan mijn lichaam. Ik leek wel schuurpapier!
0 Reacties
Donderdag
Op weg naar school reden we (met Peter aan het stuur) achter een auto die veel mensen vervoerde in zijn koffer. Peter was zo gefascineerd dat hij absoluut wilde weten hoeveel er in die auto zaten. Omdat de auto steeds verder reed, volgde hij. Zowel de mensen in de koffer als de studenten bij Peter in de auto vonden het heel grappig. Het was een grappige conversatie met de auto's. We zijn nog nooit zo wakker op school aangekomen. Op school gaf ik nog steeds les over het optellen en aftrekken tot 20. De kinderen kunnen de oefeningen goed oplossen als ze een getallenlijn of hun handen gebruiken. Ik hoop dat ik hen volgende week kan leren rekenen uit het hoofd, maar we doen alles stap voor stap, zodat ze de lessen begrijpen en kunnen volgen. Donderdagavond hadden alle studenten van Amava vzw een meeting. Deze keer was het bij Connny en Gorden, het andere gastgezin. We bespraken onze uitstap van volgend weekend. Alles werd bevestigd, dus laat dat weekend maar beginnen! Vrijdag Na school hebben we het huis klaargemaakt voor de laatste avond van vrijwilliger Sam. In de namiddag ben ik samen met Caroline, Maureen en Daphne vlees gaan halen in 'Food lover', een supermarkt. Dit was de eerste keer dat we hier naartoe gingen, want meestal gaan we boodschappen doen in 'Spar', de winkel die je ook in België tegenkomt. Food lover was een gigantische winkel waar sommige producten heel hoog en raar gestapeld werden. Toen we een zak aardappelen wilden nemen, kwam er een zwarte man, die voor de winkel werkte, ons helpen. Hij kroop op alle aardappelen om de hoogste zak te nemen. Het was geweldig om eens mee te gaan naar zo'n winkel. Deze winkel was ook wat goedkoper dan Spar. Omdat ik mijn fototoestel thuis vergeten was, heb ik jammer genoeg geen foto's kunnen nemen. Wanneer ik nog eens ga, toon ik zeker enkele foto's op de blog! 's Avonds aten we met alle studenten braai om Sams laatste avondmaal te 'vieren'. Moe en voldaan kropen we na het eten ons bedje in. Ik had het gevoel dat het vandaag beter ging. De leerlingen luisterden sneller en begrepen de les. Dit maakte me blij.
Na de middagpauze nam mijn leerkracht een springtouw voor wat beweging. Het was geweldig om de kinderen zo te zien lachen. We amuseerden ons allemaal. Ik vond het prachtig dat ik dit met hen kon beleven! Na schooltijd bleven we (Lotte, Maureen en ik) voor het After Care Program. We dachten dat ze gingen werken rond alle rechten en plichten, maar dat was helaas niet waar. De leerlingen speelden twee uur lang. Het leek een opvang. Dit vonden we heel jammer, want we hadden het ons anders voorgesteld. Ook is het jammer dat ze die momenten niet gebruiken om de leerlingen te verrijken met nieuwe of uitgebreide leerstof (op een speelse manier). Ondanks dit heb ik me geamuseerd met de kinderen. Het was dus een lange en vermoeiende dag, maar hun gelukkige gezichten maken mij blij! Op dinsdag heb ik de leerlingen wiskunde gegeven. Deze week moeten de leerlingen optellen en aftrekken tot 20 leren, zodat ze vrijdag hun toets kunnen invullen. Elke week werken ze op die manier.
Deze wiskundeles ging over optellen tot 20. In België zouden we blokjes en staafjes gebruiken als ondersteuning, maar hier hebben de leerlingen doppen van flessen gebruikt. Ik vond het een leuke oplossing. Het is wel even wennen aan hun manier van leren, maar ik vind het leuk om nieuwe dingen uit te proberen. In de namiddag hebben alle studenten van Human Dignity Centre (Caroline, Lotte en Maureen) en ik een supervisiesessie gehad met Ellen, onze stagebegeleidster. We reflecteerden op een 'probleem' dat we hier reeds ervaren hebben. Tijdens deze sessie konden we ons avondeten ruiken. Ik kreeg er honger van! Daphne zei dat het Spaghetti Bolognaise is, maar aan het eten te zien, hebben zij daar een ander idee over.. Vandaag heb ik enkele creaties mee naar de klas gebracht. Mijn leerkracht was blij met de dingen die ik gemaakt had.
Ik heb een takenbord gemaakt voor de kinderen, zodat de klas netjes is en er structuur is. De leerlingen begrepen mijn idee en voerden de taken goed uit. Ze kwamen me vragen of ze me konden helpen. Ook staan de uitdelers en ophalers klaar wanneer ik iets wil uitdelen of verzamelen. Ik was zo blij dat de leerlingen het zo snel onder de knie hadden! Hopelijk houden ze het vol, maar als ze zo verder doen, ben ik een gelukkige leerkracht! |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. ArchivesCategories |